18.Son yalnızlık
Son yalnızlık
Birer birer azaldı tabaklar masamızdan,
Birer birer eksildi dostlar soframızdan.
Çalmıyor artık telefonlar, kapıların zilleri,
Görünmez oldu o dostların gülen yüzleri...
Tatlı diller, gülen yüzler tek tek kayboldular.
Ahmet Terli Köln (03.02.1975)