74.Ölüm
Ölüm
Ne kadar soğuksun ölüm
İnsanı üşütüyorsun...
Ne kadar korkutuyorsun ölüm
İnsanın kanını donduruyorsun...
Tatlı, acı dilleri susturuyorsun
Güzellikleri, çirkinlikleri yok ediyorsun...
İnsanı insanlıktan çıkarıyorsun
Yaşama bir anda nokta koyuyorsun...
Ölüm! İnsanın kanını kurutuyorsun
İnsanın nefesini bir anda kesiyorsun...
Ama en büyük adaleti uyguluyorsun:
Zengin, fakir, güzel, çirkin;
ayırım yapmıyorsun...
Nerde, nasıl, kaç yaşında geleceğin sezilmez
Denizde mi, karada mı, havada mı bilinmez...
Depremle mi, selle mi, yangınla mı görülmez
Senin şeklin, şiddetin tahmin bile edilemez...
Vakit gelip ecel kapıyı çalınca
Ne bir saniye önce, ne bir saniye sonra...
O an alırsın insandan canı
Ve sona erdirirsin yaşamı....
Köln, 30.12.1981